Nieuws

Een stripclub, een sekstheater, cafés en ruim honderd werkplekken voor sekswerkers. Het nieuwe erotisch centrum dat buiten het stadshart moet komen zal, zo hoopt burgemeester Halsema, een belangrijke bijdrage leveren om de overlast op de Wallen tegen te gaan. Met Project 1012 en het ‘gemeentebordeel’ My Red Light probeerde het stadsbestuur al eerder het wallengebied op te schonen. Maar wordt er wel genoeg gedaan met de lessen die zijn getrokken uit die eerdere pogingen? 

“We gaan het stadshart terug veroveren en teruggeven aan de Amsterdammers.” Het is de winter van 2007 als wethouder Lodewijk Asscher vol trots zijn nieuwe plannen voor de binnenstad presenteert. De Wallen moeten veiliger en leefbaarder worden, zonder crimineel geld en louche coffeeshops. De toeristenwinkels en massagesalons moeten zoveel mogelijk weg uit het straatbeeld. Hij noemt het Project 1012, naar de postcode van het gebied. 

Met behulp van woningbouwcorporaties koopt de gemeente voor miljoenen de panden in de rosse buurt op. Seksbaas Charles Geerts wordt onttroond als Wallenkoning en de peeskamers worden naaiateliers. Het project kost de gemeente tientallen miljoenen euro’s. Het resultaat? Het sluiten van 112 ramen en 48 coffeeshops.

Een succes zou je zeggen, ware het niet dat de ondernemingen die er voor terug zijn gekomen veelal op toeristen zijn gericht. Daarnaast heeft het sluiten van de ramen een negatief effect op de positie van sekswerkers en zijn de criminele activiteiten steeds onzichtbaarder geworden, zo concludeert de Rekenkamer na bijna 10 jaar in een zeer kritisch rapport.

Orgiekamer en pijpbankjes

In mei 2017 probeert de gemeente opnieuw in te grijpen op de Wallen. Ditmaal door het initiëren van bordeel ‘My Red Light’. Zonder pooiers, zonder mensenhandel en gerund door de sekswerkers zelf. Aan de Oudezijds Achterburgwal en de Boomsteeg gaan de sekswerkers aan de slag en architect Janpaul Scholtmeijer ontwerpt de peeskamers met pijpbankjes en een orgiekamer. Het is een wereldwijde primeur en zelfs de New York Times schrijft er een artikel over.

Onder bezielend leiderschap van burgemeester Eberhard van der Laan wordt het plan uit de grond gestampt. Het wordt al snel het ‘gemeentebordeel’ genoemd, al hamert Van der Laan er keer op keer op dat de gemeente geen eigenaar zal worden maar slechts de initiator. ‘My Red Light’ staat op zichzelf als een zelfstandige stichting met een raad van toezicht met verschillende (ervarings)deskundigen. De gemeente treedt alleen op vergunningverlener, controleur en handhaver.

Na nog geen vier jaar na de opening sluit ‘My Red Light’ de deuren met een ton schuld en meerdere meldingen van mensenhandel. Voor de buitenwereld lijken schulden en de leegstand door de coronapandemie de oorzaak zijn, maar het is al veel langer onrustig bij het ‘gemeentebordeel’.

De inrichting van ‘het gemeentebordeel’ My Red Light

“Valse start”

Nog voor de opening is er frictie tussen het bestuur en de gemeente, als duidelijk wordt dat er niet verhuurd mag worden aan sekswerkers die hun klanten via internet werven. “In eerste instantie dachten we ook nog dat de ramen per uur zouden worden kunnen verhuurd aan sekswerkers die online wierven. Snel na de opening bleek dat dit niet het geval was”, vertelt Lyle Muns, destijds lid van de raad van toezicht, aan AT5.

Het resulteert in leegstand van de net gerenoveerde kamers en daarmee een disbalans in de financiën. “De financiële krapte hebben we meteen aan het begin al aangegeven bij de gemeente. Het was een valse start”, zegt Muns.

“De financiële krapte hebben we meteen aan het begin al aangegeven bij de gemeente”
Lyle Muns, toenmalig Raad van toezicht My Red Light

Wie A zegt moet ook B zeggen

In 2018 vraagt burgemeester Halsema voormalig nationaal rapporteur mensenhandel en seksueel geweld Corinne Dettmeijer om onderzoek te doen. De conclusies van het rapport van Dettmeijer liegen er niet om. De gemeente had nooit aan het bordeel moeten beginnen. ‘My Red Light’ heeft een zwakke financiële positie en de vooraf gestelde doelen zijn niet haalbaar. 

Ondanks de felle kritiek ziet Dettmeijer ook een aantal positieve punten, zoals sekswerkers die vol lof zijn over de voorzieningen, en er is een sekswerker opgeleid tot beheerder. Al met al concludeert Dettmeijer dat de gemeente nu ook commitment moet tonen. Het rapport krijgt dan ook de toepasselijke naam: ‘Wie A zegt moet ook B zeggen’.

Halsema besluit na de aanbevelingen van Dettmeijer om door te gaan met ‘My Red Light’, maar begin 2021 valt toch het doek voor het bordeel.

Zo ongeveer moet het nieuwe erotisch centrum eruit komen te zien – Thijs Wolzak / Moke Architecte

Voldoende draagvlak?

Wat gebeurt er nu precies met de lessen van deze twee eerdere projecten als we kijken naar de nieuwe plannen van het erotisch centrum? De Rekenkamer concludeerde dat een transformatie van het wallengebied een lange adem nodig heeft van zo’n 30 jaar, en dat er een stevig politiek draagvlak moet zijn om koersvast te werk te gaan

Voor de komst van het erotisch centrum lijkt dat politieke draagvlak er wel te zijn. Maar wat dat dan betekent voor de toekomst van de Wallen, daarover blijken binnen de coalitie flinke politieke meningsverschillen te bestaan. Met de komst van zo’n centrum wil burgemeester Halsema namelijk ook het aantal ramen op de Wallen verminderen. Coalitiepartijen PvdA en D66 laten aan AT5 weten nadrukkelijk voor het sluiten van ramen te zijn om zo de drukte op de Wallen tegen te gaan. Ook de grootste oppositiepartij VVD vindt dat.

Maar coalitiepartner GroenLinks laat weten juist tégen gedwongen sluiting te zijn. “Vanuit GroenLinks zetten wij de positie van de sekswerkers voorop. We gaan sekswerkers niet dwingen om ergens anders te gaan werken”, aldus raadslid Imane Nadif. De vraag is dus of er nu wél voldoende politiek draagvlak is voor de nieuwe richting die de Wallen op zou moeten gaan met deze eis van de tweede partij van de stad en coalitiepartner GroenLinks.

“We gaan sekswerkers niet dwingen om ergens anders te gaan werken”
Imane Nadif, raadslid GroenLInks

Dettmeijer concludeert in het rapport over ‘My Red Light’ dat de gemeente bij een dergelijke inzet een grotere rol moet krijgen binnen de organisatie, ook als dat er in resulteert dat de gemeente wordt gezien als bordeelhouder. 

Bij het nieuwe erotisch centrum gaat de gemeente alleen optreden als initiator en het proces faciliteren. Ze verlenen de vergunning en treden daarna op als toezichthouder Daarmee vervullen ze eenzelfde soort rol als bij ‘My Red Light’, dat na schulden en meldingen van mensenhandel ten onder ging. 

“Illegaal werken”

Conclusies uit de uitgebreide rapportages over eerdere pogingen om de Wallen op te schonen, lijken dus nauwelijks te worden meegenomen bij de start van het erotisch centrum. Wel zet de gemeente uitgebreid in op het betrekken van sekswerkers, exploitanten, pandeigenaren en belanghebbende bij de ontwikkelingen van de plannen.

Maar ondanks het uitgebreide marktonderzoek dat de gemeente doet, kunnen veel betrokkenen zich niet vinden in de nieuwe plannen. Zo hebben bewoners en ondernemers van de Wallen hun vraagtekens bij de plannen en doen zo’n 130 sekswerkers doen begin dit jaar een oproep aan architecten en bouwbedrijven om niet mee te werken de bouw van het erotisch centrum. “Als er meer ramen gesloten gaan worden, gaan sekswerkers illegaal werken. Ze willen niet op een plek werken waar ze zich niet comfortabel voelen”, zegt oud-sekswerker Felicia Anna in een interview met AT5.

Volgens Iris de Munnik van het Prostitutie Informatie Centrum (PIC) zou het verplaatsen van de raamwerkers ook zorgen voor minder klanten. “Het publiek op de Wallen bestaat voor de helft uit toeristen en voor de helft uit lokale mensen. Die Amsterdammers gaan juist in de menigte en anonimiteit op. Wanneer er een erotisch centrum komt, vraag ik me af of je die klanten behoud.”

Dan is er ook nog de vrees dat sekswerkers onvergund thuis gaan werken. “Je krijgt verplichte verplaatsing, waar de meeste het niet mee eens zijn”, aldus De Munnik.

“Als er meer ramen gesloten gaan worden, gaan sekswerkers illegaal werken”
Felicia Anna, Oud-sekswerker

Naast de bezwaren van de sekswerkers en het PIC, zijn ook veel buurtbewoners niet gecharmeerd van de nieuwe plannen. In Zuidoost en het Eenhoorngebied in Oost gaan buurtbewoners in protest tegen de mogelijke komst van het erotisch centrum.

Over het erotisch centrum en de toekomst van de Wallen is dus het laatste woord nog niet gesproken. Naar verwachting zal de gemeenteraad begin 2023 een beslissing nemen over de locatie van het erotisch centrum.

Bron: https://www.at5.nl/artikelen/217422/strijd-om-de-rosse-buurt-hoe-de-stad-al-jarenlang-grip-probeert-te-krijgen-op-de-wallen

Met verbazing hebben wij de volgende artikelen in de media gelezen over plannen in verschillende gemeentes m.b.t. legaliseren van de illegale prostitutie thuisontvangst of zelfs toestaan van prostitutiewoningen met 10-15 sekswerkers zonder toezicht van een exploitant. En ook het advies van de commissie Sorgdrager waaraan wij ook hebben meegewerkt, aan de Gemeente Utrecht.

De desbetreffende artikelen in de media:

Politie en justitie positief over ‘proeftuinen’ voor prostitutie, maar registratie sekswerkers is essentieel:

https://www.ad.nl/utrecht/politie-en-justitie-positief-over-proeftuinen-voor-prostitutie-maar-registratie-sekswerkers-is-essentieel~a5a8f669/

In twee jaar tijd werden al zes illegale bordelen in Amersfoort gesloten

Zorgen om geheime sekspanden: ’Soms bellen ze aan bij het verkeerde huis’:

https://www.telegraaf.nl/nieuws/1606868063/zorgen-om-geheime-sekspanden-soms-bellen-ze-aan-bij-het-verkeerde-huis
Nieuwegein wil sekswerkers meer ruimte geven hun klanten thuis te ontvangen:

https://www.ad.nl/utrecht/nieuwegein-wil-sekswerkers-meer-ruimte-geven-hun-klanten-thuis-te-ontvangen~a6ff7620/
—

Het is bekend dat de illegale prostitutie markt groeit met name door internet waar die illegaal ontvangende sekswerkers hun klanten werven voor bezoek aan hun huis adres, hotelkamer, vakantieparkhuisje, air B&B adres of vooral tijdelijk gehuurde woningruimte waar men niet ingeschreven staat of die door verhuurder (onderhuur) speciaal voor prostitutie-ontvangst verhuurd worden aan sekswerksters. Dan laten we nog even de illegale escortservice buiten beschouwing. Mede daardoor zijn het aantal legale en veilige vergunde werklocaties voor sekswerkers als privehuizen, clubs, raamprostitutie de laatste 20 jaar meer dan gehalveerd. In het illegale circuit zijn sekswerksters vatbaar voor mensenhandelaren, loverboys, pooiers maar is hun werkplek ook niet veilig m.b.t. overvalrisico, inbraak, fysiek geweld klant of er is er geen zich van overheden op belastingafdracht, hygiëne, minimale leeftijd, vrijwilligheid en gezondheid van de sekswerker. De zedenpolitie is vrijwel weggesaneerd of men wil intern bij de politie niet meer bij de zedenpolitie werken gezien de werkdruk en sfeer dat met grote achterstanden van verkrachtingszaken, me too, aanrandingszaken buiten de prostitutiewereld om. Vergunde prostitutiewerkplekken worden steeds meer alleen gecontroleerd/bezocht door gemeentehandhavers een GGD personeel.

In Utrecht zijn nog maar 2 vergunde prostitutielocaties over, 2 privehuizen waaronder de onze www.privehuislacloche.nl aan de Amsterdamsestraatweg. Wij krijgen altijd complimenten van de Gemeente en ook voorheen de zedenpolitie dat wij keurig onze zaak runnen met respect en vrijheden voor de sekswerkers en dat ze dat ook zelf constateren en voelen als ze in ons privehuis zijn bij controle en in hun gesprekken met de sekswerksters.

Daarom begrijpen wij ook niet dat men in het media artikel o.a. schrijft:

“Politie en justitie zien veel in registratie van prostituees, of tenminste in een vergunningplicht. Bij dat laatste wordt vooral gedacht aan thuiswerk, privé-escortservice en het gezamenlijk gebruik van een pand met kamers zonder exploitant. Op die manier kan effectiever en ook op de persoon gericht toezicht worden gehouden.”

Nu is de realiteit dat de meeste sekswerkers die nu kiezen voor illegale ‘thuis’ontvangst dit doen omdat ze meer geld willen overhouden door zwart te werken en juist niet geregistreerd willen staan. Dat willen sekswerkers over het algemeen niet die registratie omdat ze vaak nog ander werk of studie ernaast hebben of na hun sekswerk ooit ook niet geconfronteerd willen worden met hun (eerdere) werk als sekswerker gezien de vooroordelen die in de maatschappij heersen waardoor deuren vaak gesloten blijven. Zoals te denken aan bankrekening afsluiten, hypotheek aanvraag, verzekeringen, huis huren, kans op baan etc. etc. Met registreren van sekswerkers worden ze juist niet beschermd. Dat is eigenlijk het probleem met sekswerkers altijd al geweest. Sinds men prostitutie uit de gedoogsfeer heeft gehaald en ze een legale status heeft gegeven mits ze met vergunning of op vergunde locatie liet werken, zijn er niet zoals beloofd rechten voor de sekswerkers gekomen. Nee alleen belastingplicht en veel regels. Overigens hebben legale vergunde seksexploitanten daar ook last van. Problemen of uitsluiting bij banken voor afsluiten van bankrekeningen of hypotheken (beleid van de Nederlandsche Bank zelf, waar wijlen Burg. v Amsterdam destijds Mr. Eberhard van der Laan zich nog sterk voor maakte in Den Haag bij diverse Ministers om sekswerkers en seksexploitanten dezelfde rechten te geven als alle andere belasting betalende burgers in Nederland m.b.t. volledig client kunnen zijn van een bank), nog los van discriminatie van vele fronten t.a.v. hun legale en streng gecontroleerde beroep. Ook in de corona lockdowns werd dat pijnlijk duidelijk toen de zich zelf pro prostitutie partij D66 met Minister Koolmees aangaf dat voor de meeste sekswerkers geen steun geregeld kan worden (zie ook https://www.privehuislacloche.nl/nieuws/waarom-wordt-sekswerk-uitgesloten-in-5-stappen-de-onzin-argumenten-van-hugo-de-jonge-wouter-koolmees-uitgelegd/ ).

Thuisprostitutie was men vanuit de overheid altijd op tegen want daar was juist veel kans op uitbuiting, onveilige werkplek voor sekswerker (kans op geweld klant, roofoverval, inbraak, privacy), belastingontduiking, geen zicht door instanties (teveel mankracht voor nodig), overlast buurt waar de sekswerker werkt, geen poortwachter functie door ontbreken exploitant die via intake gesprekken maar ook tijdens werkperiode sekswerker monitoort of er misstanden zijn en of sprake is van te jonge leeftijd of dwang en dit ook vastlegt voor controle door Gemeente en voorheen zedenpolitie en altijd directe lijn heeft met Gemeente, zedenpolitie of hulpinstanties., geen zicht op drugsgebruik etc. wat verboden is op een vergunde werkplek.

Maar nu gaan we door de insteek dat na jaren overleg en onderzoek en onhaalbare regels voor nieuwe raamexploitanten voor vervanging van gesloten raamprostitutie aan het Zandpad en Hardebollenstraat, dat nieuwe raamprostitutie achterhaald zou zijn of niet haalbaar, en de illegale ‘thuis’ontvangst explodeert, de thuis ontvangst maar opeens legaliseren en vergeet men gemakshalve alle nadelen die dat juist heeft. En dan moeten die sekswerkers ook nog geregistreerd worden wat ze al niet willen en op de locatie ingeschreven zijn en wonen, wat de meeste sekswerkers niet willen, en men mag geen promotie doen voor klantenwerving? Hoe komen die sekswerkers dan aan hun klanten? En dan ook te weten dat die thuiswerksters (de meesten althans) juist dat werk doen omdat ze nu geen of amper belasting betalen, want er is voldoende werkplek op legale vergunde plekken die veilig zijn met belastingafdracht en goede klantenstroom mede door marketing en naamsbekendheid, en het grootste deel van de sekswerkers in dat circuit zijn geen Nederlandse dames zijn of hier officieel wonen, of zelfs geen BSN of RNI registratie nummer hebben wat verplicht is, maar hier heen komen om tijdelijk te werken in dat circuit, veelal vanuit Oost Europa, Zuid Amerika etc. wat ook terug te zien is in bekende grote reviewfora als www.citygirl.nl en advertentiesites als www.kinky.nl en www.sexguide.nl. De overheid richt zich dus op een heel klein groepje sekswerkers die deze thuisontvangst zouden willen doen, maar richten het vervolgens dan zo in dat ze geen klanten kunnen werven. De wereld op zijn kop, en dan nog de vraag hoe en met welke mensen gaan ze dat handhaven als ze nu al een personeelstekort hebben en iedere sekswerker gecontroleerd moet worden op hun werkplek m.b.t. leeftijd, dwang, gezondheid, hygiënische werkplek, veiligheid, belastingafdracht, overlast buurt etc.?

En dan nog het absurde idee van het proeftuin idee van een huis met 10-15 sekswerkers zonder exploitant. Wie houdt daar dan toezicht? Daar is juist kans op misstanden van verkeerde figuren daaromheen, geen controle op hygiëne, leeftijd, dwang, onderlinge verstandhoudingen, overlast buurt, belastingafdracht en ga zo maar door. En hoe komen die die aan klanten zonder marketing die de Gemeente dan niet toestaat? We gaan dus maar de illegaliteit met alle misstanden of kans op misstanden simpelweg legaliseren mits die dames aan die regels willen meedoen en houden? En een vreemde nieuwe manier van prostitutie toestaan die amper gecontroleerd kan worden en tussen de nette streng gecontroleerde huidige legale werkplekken en dan nog steeds de grote blijvende illegale prostitutiemarkt positioneren? Want die illegaal werkende dames die met name uit buitenland komen of waar wat om heen loopt of geen belasting willen betalen gaan natuurlijk nooit mee doen of kunnen dat niet eens (geen geregistreerde woning of BSN/RNI nr). Het is weer een idee wat achter een bureau is verzonnen en amper van enige realiteitszin is. Is men het mislukte plan met een gemeentebordeel op de Wallen in Amsterdam al vergeten? (Zie https://www.at5.nl/artikelen/206822/gemeentebordeel-my-red-light-sluit-definitief ) Sekswerkers zijn goed in hun vak, maar moet je niet opzadelen met managen van een compleet huis waarin ook nog eens hun collega’s min of meer concurrenten van elkaar zijn. Overheden moeten niet naïef zijn, maar wel realistisch en ook met de juiste partijen praten zoals ons exploitanten en sekswerkers.

Wat dan wel? Wij hebben in Almere een vergunde prostitutielocatie op kamerverhuurbasis (geen ramen/redlight) www.privehuisalmere.nl / www.smstudio-almere.nl en daar zijn nog enkele voorbeelden van in Nederland te vinden. Zo’n locatie zouden wij graag willen exploiteren bijvoorbeeld op de bedrijventerrein gemakkelijk bereikbaar voor klanten en dames, met gratis parkeerruimte, betaalbare huisvesting en geen overlast voor een woonomgeving. Daar kunnen sekswerkers zelfstandig werken, met een klantenstroom van het privehuis en meeliftend op marketing of eigen marketing. Vrijheid en zelfstandigheid als sekswerker en een veilige werkplek die ook voldoet aan gemeente eisen en GGD eisen. Kijk eens hoe zelfstandige sekswerkers daar zelf over denken in de volgende interviews:

https://www.youtube.com/watch?v=EK3bXs0iOq4 : Interviews met zelfstandige sekswerksters / kamerhuursters in www.privehuisalmere.nl / www.smstudio-almere.nl

https://www.youtube.com/watch?v=l7EVlDEjGik : Interview met Mrs. Jill

Als de overheid echt misstanden wil tegengaan in de prostitutie of wil voorkomen dan moet je de illegale markt aanpakken door advertenties te verbieden online etc. Wij moeten als seksbedrijf bij een advertentie in de krant ook ons vergunningsnummer melden anders mogen we niet adverteren. Dat kan simpel ook online geëist worden van advertentie of review websites op gebied van prostitutie. Simpel te handhaven vanuit de overheid en de website-eigenaren zelf die nu ook verplicht zijn een minimale leeftijd te handhaven bij advertenties van sekswerkers. Bij geen aanwezigheid van een geldig vergunningsnummer geen advertentie online of website plat. En zonder advertenties hebben die illegaal werkende dames geen klanten. Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam opperde dit plan ook al meerdere malen, zie https://www.telegraaf.nl/nieuws/1799234313/haal-sites-thuisseks-uit-de-lucht

Denk realistisch, en behandel sekswerkers maar ook de exploitanten niet als mensen die die buiten de maatschappij staan. Men moet juist beschermd worden en een veilige werk- maar ook prive-levenplek geboden worden zoals iedere belastingbetalende burger in Nederland. We leven inmiddels in 2022 en in Nederland zouden er dan geen onderscheid moeten worden gemaakt tussen mensen, ook niet vanwege hun zelfgekozen beroep zolang dat legaal wordt uitgevoerd. We maken ons ook hard voor alle soorten mensen met geaardheid, of hun gender wat ze willen zijn, maar sekswerkers (oudste beroep van de wereld) maar ook seks exploitanten worden als 2e rangs burgers neergezet met minder rechten en veel vooroordelen waardoor ze steeds moeten vechten of op een normale manier een beetje mee te kunnen doen aan onze zogenaamde moderne vrije maatschappij, wat in werkelijkheid dus totaal niet zo is.

Wij als exploitant die een goede reputatie en naam hebben, en ervaring hebben in deze prostitutiemarkt zouden graag als serieuze gesprekspartner mee willen denken met overheden zowel op gemeentelijk niveau als landelijk niveau. Laten we nou eens een keer goed naar deze prostitutie markt kijken en zien wat goed en veilig voor sekswerkers is en misstanden bevechten en voorkomen en waarbij het ook te handhaven is door overheden en instanties voor hulp voor sekswerkers ook mee uit de voeten kunnen binnen hun budget en beschikbare personeel, en de Nederlandse schatkist ook via belasting gewoon krijgt waar ze recht op hebben. En omgeving geen overlast heeft van dit beroep. Dit moet toch kunnen anno 2022 als alle partijen dit willen? Wij zijn bereid om in gesprek te gaan en mee te denken in een goed beleid waarin een winwin situatie ontstaat voor alle partijen. Bereikbaar op info@privehuishod.nl , info@privehuislacloche.nl , info@smstudio-nederland.nl , info@privehuisalmere.nl . 🙂

Pakt u als overheid deze handreiking op? Wij zijn benieuwd! 🙂

Management Privehuis La Cloche Utrecht, House of Dreams Amersfoort, Privehuis Almere, SM Studio Almere.

Bron: https://www.privehuislacloche.nl/nieuws/brandbrief-privehuis-la-cloche-utrecht-privehuis-house-of-dreams-amersfoort-inzake-legalisatieplannen-gemeente-thuisontvangst-etc-2/

De gemeente Nieuwegein wil sekswerkers meer ruimte bieden om thuis te kunnen werken. Formeel is dat nu niet legaal, maar bij iedereen is genoegzaam bekend dat er een grijs gebied bestaat waarin prostitutie vaker aan huis wordt bedreven.
Indra Jager, Maarten Venderbosch 27-11-22, 07:00 Laatste update: 12:14

Met regels en voorwaarden waaraan dit thuiswerken straks moet voldoen, loopt de gemeente vooruit op landelijke beleidsregels. Het kabinet neigt naar een landelijke vergunningsplicht en verhoging van de minimumleeftijd voor prostituees naar 21 jaar. Invoering van een nieuwe ‘Wet regulering sekswerk’ laat echter nog wel een paar jaar op zich wachten.

Nieuwegein is de eerste gemeente binnen het Lekstroomverband die alvast het thuiswerken voor sekswerkers gaat reguleren. Ook IJsselstein, Lopik, Houten en Vijfheerenlanden maken onderdeel uit van deze regio.

Uitbuiting en mensenhandel

Er werken veel meer sekswerkers thuis dan nu bekend, schrijft de gemeente Nieuwegein in een rapport. Velen blijven liever onder de radar, omdat ze bang zijn te worden gestraft voor hun feitelijk illegale sekswerk. Zij worden daardoor niet gezien, óók niet als zij hulp nodig hebben. Gemeenten, net als politie en justitie, willen juist beter zicht krijgen op deze sekswerkers, omdat zij werken in een branche die gevoelig is voor uitbuiting en mensenhandel.

Raamprostitutie komt tegenwoordig minder vaak voor. In Utrecht is ook de tippelzone opgedoekt. Prostituees werken vaker als ZZP‘er of als escort vanuit huis. Door het internet komen partijen makkelijker en anoniem met elkaar in contact. De coronatijd speelt hierbij ook een rol; seksbedrijven moesten meerdere keren dicht en dus voelde het personeel zich genoodzaakt om thuis te werken.

Vertrouwensband

Met het reguleren van thuiswerken, hopen de Lekstroomgemeenten deze prostituees en sekswerkers weer in het vizier te krijgen. Volgens het rapport weet de gemeente Nieuwegein op dit moment niet wie er actief is als thuiswerker en dus ook niet waar mogelijk sprake is van misstanden. Dat maakt het voor de gemeente lastig om met hulpverleners samen te werken; die beschermen hun cliënten tegen sancties van de gemeente en willen de vertrouwensband niet beschadigen.

Een thuiswerker die in Nieuwegein zonder vergunning wil kunnen werken, moet aan een aantal voorwaarden voldoen. De persoon woont en staat ingeschreven op het adres van waaruit de werkzaamheden plaatsvinden en alleen hij of zij verdient aan het werk. De prostituee is huurder of eigenaar van de woning en op hetzelfde adres wonen en werken geen andere sekswerkers.

Advertenties, een merkbare aanloop van klanten en overlast voor omwonenden zijn niet de bedoeling. Het pand ziet eruit als een woning; maximaal 35 procent van de bruto vloeroppervlakte van de woning en bijgebouwen, met een maximum van 75 vierkante meter, mag gebruikt worden voor het werk.

Commissie Sorgdrager

De vraag hoe om te gaan met prostitutie aan huis is ook in Utrecht actueel. Daar heeft de commissie Sorgdrager dit jaar een advies gepresenteerd over de toekomst. De oud-minister van justitie vindt ook dat het mogelijk moet worden sekswerkers hun klanten thuis te laten ontvangen. Zij denkt dat het de veiligheid ten goede komt, als dit uit de sfeer van illegaliteit wordt gehaald. Sorgdrager stelt voor proeftuinen in te richten in de stad, waar hiermee ervaring kan worden opgedaan.

In reactie daarop, verklaarden onlangs politie en justitie mee te willen werken aan deze proeftuinen. Zij voelen tegelijk veel voor registratie van prostituees, of tenminste voor een vergunningplicht die niet alleen geldt voor thuiswerk, maar ook voor privé-escortservice en het gezamenlijk gebruik van een pand met kamers zonder exploitant. Op die manier kan effectiever en ook op de persoon gericht toezicht worden gehouden.

COLUMN Prostitutie is een uitdaging, voor iedere stad. Een goed bestuurde prostitutiebuurt brengt een zekere levendigheid en is goed voor de lokale economie. Enig idee hoeveel haringen de Haringkoning op het Rijswijkseplein op jaarbasis verkocht aan hoerenlopers? Er was zelfs een naam voor: ‘hoeringen’.

Edoch, van een prostitutiebeleid is geen sprake. De nieuwe coalitie wil openbare prostitutie ‘op termijn’ weg hebben. Hoe? dat zeggen ze d’r niet bij. Er is ook geen budget voor vrijgemaakt. Kortom: gelul in de ruimte, daar blijft het bij. Het bestemmingplan voor de prostitutiebuurten (Geleen en Doubletstraat) wordt wel gewijzigd zodat er woningen en winkels kunnen komen. That’s all folks! Alle plannen om iets anders te doen zijn gestrand.

De beslissing die geen beslissing werd – een kenmerk van veel gemeentelijke beslissingen – was het idee om in de zogeheten Sporendriehoek, het bedrijventerreintje tussen de Rivierenbuurt en de Binckhorst, een erotisch centrum te vestigen. Het bleek niet haalbaar. Drie jaar lang duurde het voorspel – tot een wip kwam het niet.

We zijn er wel mee genaaid: het onderzoek kostte de Haagse gemeenschap twee miljoen euro. Je had deze trein al van verre aan kunnen zien komen: het geplande stukje grond waar de prostitutie naar zou moeten verhuizen is van de NS en die zou het na 25 jaar weer kunnen opeisen. Daar investeert uiteraard geen hond in.

Verhuisdenken

De linkse partijen in de coalitie hebben er allemaal voor gepleit om te kappen met dat verhuisdenken en de straten eindelijk op te knappen. De Geleen en de Doublet zijn namelijk wel zo’n beetje de meest verwaarloosde straten in onze stad. Omdat geen pandbaas meer in een huis investeert dat op de nominatie staat om te worden afgebroken. Aangezien nu – niet gehinderd door enige visie – besloten is dat de ramen ‘ooit’ moeten sluiten zal dit alleen maar erger worden. Tot de volgende coalitie over vier jaar met een nieuw plan komt dat wederom nevernooit zal worden uitgevoerd.

Ook een ander plan, de Doubletstraat samenvoegen met de Geleenstraat, is van tafel. Die zou dan wel gepimpt worden, maar het absorberend vermogen van de Rivierenbuurt is ook bereikt. Bewoners willen het niet hebben. De Doubletstraat, de Geleen, ze gaan nergens heen. Tot de totale verkrotting is ingetreden en de straat wegens instortingsgevaar zal moeten worden gesloten zullen schuinsmarcheerders goed moeten kijken waar ze lopen, voordat zij hun beste beentje voor zetten.

Bron: https://www.ad.nl/den-haag/prostitutiebeleid-is-gelul-in-de-ruimte~a2b9d486/

ARNHEM – Een 39-jarige man die zes vrouwen uit Roemenië en Moldavië op verschillende plekken in onder meer Nijmegen, Arnhem en Ede seksueel zou hebben uitgebuit, moet volgens het OM een gevangenisstraf van zeven jaar krijgen. De 138.000 euro die hij opstreek, moet hij inleveren.

Dat eiste de officier van justitie dinsdag bij de rechtbank in Arnhem. Hij wil dat de toenmalige vriendin van de man een deels voorwaardelijke gevangenisstraf van drie jaar krijgt. De ontnemingsvordering geldt ook voor haar.

‘Gewetenloos figuur’

Volgens de officier was de man, die net als de vrouw uit Roemenië afkomstig is, een ‘gewetenloos figuur’ die continue aan het jagen was op slachtoffers. Hij haalde ze zelf uit Oost-Europa op, zoals in het geval van een net 18-jarige vrouw die later door de politie in een woning in het Nijmeegse Hatert werd aangetroffen.

Zij zegt dat ze de armoede uit haar land hoopte te ontvluchten en hier in een slachthuis wilde werken. Maar onderweg zou de man haar hebben verkracht met de mededeling: dan weet je hoe het straks moet. Het werd duidelijk dat ze moest werken in de prostitutie.

Ten einde raad

Er zijn ook vrouwen uit Moldavië bij die al hier werkten, maar ontslag kregen omdat ze niet uit een land in de Europese Unie kwamen. Ze waren wanhopig, kwamen in aanraking met de man en gingen ten einde raad in de prostitutie aan het werk.

De man zou gedurende de jaren 2014-2019 steeds bezig zijn geweest vrouwen te ronselen en ze vervolgens hebben overgedragen aan zijn vriendin. Zij zou vervolgens alles hebben geregeld voor het sekswerk en de helft van de verdiensten in ontvangst hebben genomen.

De vrouwen noemden haar ‘de baas op de werkvloer’. Ze waren niet bang voor haar, maar wel voor hem. Hij zou erg gewelddadig zijn geweest.

Van vrijheid beroofd

Er werd gewerkt in woningen in onder meer de Arnhemse wijken Presikhaaf, Malburgen en Geitenkamp. Ook was er een camping in Ede waar in een huisje aan sekswerk werd gedaan.

De mannelijke verdachte zou ook de vrouwelijke verdachte veelvuldig hebben mishandeld. Toen de relatie voorbij was en zij voor zichzelf wilde beginnen, zou hij haar zelfs uit een prostitutiewoning in het Arnhemse Geitenkamp hebben gesleurd en haar van haar vrijheid hebben beroofd.

Verdachten ontkennen

De verdachten hebben steeds alles ontkend bij de politie. De hoofdverdachte was niet op de strafzitting. Hij zit inmiddels een straf uit in Italië voor soortgelijke feiten. De vrouw woonde de zaak wel bij, maar bleef vooral stil. Af en toe huilde ze.

Haar advocaat vindt niet dat er voldoende bewijs is voor uitbuiting. De vrouwen hebben wisselend verklaard en ook gezegd dat ze vrijwillig in de prostitutie werkten. Dat ze de helft van de verdiensten afstonden, was voor het werk dat zijn cliënt verrichtte, aldus de raadsman. Zij zorgde voor klanten en huurde locaties.

Woensdag wordt de zaak vervolgd met het pleidooi van de advocaat van de man. De uitspraak is op 21 november.

Bron: https://www.ad.nl/arnhem/zeven-jaar-geeist-voor-ronselen-en-uitbuiten-zes-vrouwen-uit-oost-europa~a9ff39f1/

De gemeente Utrecht focust zich te veel op grootschalige raam- en straatprostitutie. Dat schrijft de commissie-Sorgdrager in een advies. De commissie stelt voor om sekswerk vanuit huis toe te laten.

Maak het mogelijk dat een sekswerker, of een groepje sekswerkers, in een woning klanten kan ontvangen, luidt het advies onder meer. Daarbij moet wel overlast gemonitord worden.

In Utrecht werken naar schatting vier- tot vijfhonderd sekswerkers. Dit gebeurt doorgaans (ondergronds) vanuit huis. “Wil je prostitutie mogelijk maken in de stad, hanteer dan minder regels. Hoe meer regels hoe meer illegaliteit,” aldus de commissie onder leiding van oud-minister Winnie Sorgdrager.

De behoefte aan locatiegebonden sekswerk neemt in heel Nederland af, omdat veel afspraken online worden gemaakt. Sorgdrager pleit voor kleinschalige locaties. “Een grote locatie met ramen is achterhaald. Kleinschalige plekken in de binnenstad of aan de randen van woonwijken kunnen wel. Probeer met proeftuinen uit wat werkt, je moet natuurlijk wel de goede plekken uitzoeken.” De politie kan kleinschalige locaties ook wat makkelijker in de gaten houden.

Protesten van omwonenden

Utrecht worstelt al jaren met het onderwerp – sinds de sluiting van de raamprostitutie in de binnenstad, de seksboten aan het Zandpad en het verdwijnen van de tippelzone. Nieuwe locaties voor een tippelzone of een ‘nieuw Zandpad’ komen steeds niet van de grond.

Potentiële exploitanten kwamen steeds niet door de Bibob-test (onderzoek naar integriteit), omwonenden tekenden fel protest aan, en sekswerkers uitten kritiek op de aanpak van de gemeente. Ze wilden zelfs niet meer meewerken aan de plannen.

De commissie onderzocht daarom op welke wijze de gemeente in Utrecht een vernieuwd en modern sekswerkbeleid kan vormgeven waarmee veilige werkplekken voor sekswerkers kunnen worden gecreëerd. De onderzoekers bestudeerden bestaand onderzoek en spraken met verschillende belanghebbenden. Met als conclusie onder meer dat de sekswerker klanten moet kunnen ontvangen in een woning.

Amsterdam

Pointer, een platform van de KRO-NCRV dat ‘oneerlijke zaken’ aan het licht brengt met onderzoeksjournalistiek, meldde eind vorig jaar dat het aantal seksclubs en raambedrijven flink is teruggelopen sinds de legalisering van de prostitutie in 2000. “Ook in Amsterdam zijn minder bedrijven actief. De clubs kun je op één hand tellen en de raambedrijven zijn behoorlijk afgenomen,” zei André van Dorst, directeur van de Vereniging Exploitanten Relaxbedrijven (VER) destijds.

In Amsterdam speelt mee dat de gemeenteraad het imago van de binnenstad wil veranderen, en een deel van de ramen op de Wallen moet verdwijnen. Tegen 2025 wil Halsema minder erotisch entertainment op de Wallen.

Bron: https://www.parool.nl/nederland/commissie-adviseert-gemeente-utrecht-sta-sekswerk-vanuit-huis-toe~bfcc4671/

COLUMN

Als ik de zoekterm ‘bordelen’ bij Google typ, krijg ik drie sekshuizen als suggestie. Casa Cherda, Maison Privé en Maison Monty. Allemaal op, excusez-le-mot, ejaculatie-afstand van mijn IP-adres. Diana’s Secret staat er vreemd genoeg niet bij, en die is toch echt het meest dichtbij.

Zo te zien dus nog behoorlijk wat keuze. Al zijn de laatste twintig jaar in Nederland zevenhonderd bordelen gestopt. Uitgepeesd. Door een spervuur aan overheidsingrijpen op allerlei fronten, maar nu toch vooral omdat thuiswerken meer loont. En geld, daar doen de meeste dames en sommige heren het toch echt voor.

Liefst heeft u een van zichzelf opgewonden dame, dat weet ik. Zoals het Haagse gezegde luidt: aan groeiend gras hoef je niet te trekken. Maar het commerciële spel der liefde steekt anders in elkaar. En dat mag. Geld is de drijfveer. Waarom dan belasting betalen? Het werk is al belastend genoeg.

De laatste driehonderd legale bordelen worstelen met hun voortbestaan. Ook zij hebben last van de krapte op de arbeidsmarkt. Logisch, als iedereen achter de voordeur voor zichzelf begint. Er zijn dames die zich daar prima redden, maar er zijn ook grote zorgen over de risico’s op uitbuiting, in al haar lelijke verschijningsvormen.

De seksclub zoals we die kennen zal blijven bestaan, maar zo heet als het was wordt het nooit meer. Bij veel gemeenten is het domweg niet meer rendabel om een privé-huis te beginnen. De vergunningen vallen in de categorie ‘schaars’. Dit houdt in dat de gemeente na drie of vijf jaar de vergunning kan afnemen om aan andere ondernemers te geven. Er is geen ondernemer te vinden die met zo’n vooruitzicht wil investeren. De meeste gemeenten geven toe dat een veilige werkplek voor prostituees belangrijk is – maar dan wel in de buurgemeente. Die vervolgens met vergunningen het bordeel bij voorbaat dichttimmert.

Wat te doen met al die lege liefdeshuizen? Pieter Omtzigt was zichtbaar geschokt toen hij deze week in een tv-programma kwam klagen over het asielbeleid, en de suggestie kreeg voorgeschoteld om al die lege bordelen te benutten als huisvesting van asielzoekers. Pieter keek alsof ‘ie water zag branden – en dat is voor een katholiek toch echt een slecht teken. Twentse katholieken zijn van huis uit recalcitranter dan de rest; deze suggestie liet hij echter links liggen.

Adieu bordeel, plek waar verleiding en lust hand in hand gingen met de kunst van het pezen. Het oudste beroep ter wereld gaat weer ondergronds. Doodzonde.

Bron: https://www.ad.nl/den-haag/adieu-bordeel-het-oudste-beroep-ter-wereld-gaat-weer-ondergronds-doodzonde~a4190bd66/

COLUMN

Er zijn in twintig jaar tijd meer dan zevenhonderd bordelen verdwenen. Heeft het bordeel haar langste tijd gehad? Laat ons eerst en vooral even stilstaan bij het feit dat Den Haag ooit prostitutiestad nummer 1 was. Popstad nummer 1 kwam pas veel later.

Als wij terug flitsen naar het jaar 1539 vinden wij in de stadsarchieven een decreet van Koningin Maria van Henegouwen, waarin zij het bevel gaf om het Spui vrij te maken van bordelen. In deze buurt bevond zich in de tweede helft van de 16de eeuw al de wijk Padmoes. Een beruchte krottenbuurt vol gevaarlijke stegen met vele bordelen.

Den Haag is altijd ruimhartig geweest voor prostituees en hun klanten. In de 17de en 18de eeuw was onze stad de tweede prostitutiestad van de Republiek. De grootste was 020 – waar wij tot op de dag van vandaag nog steeds het meest en het hardst door worden genaaid. In de Hofstad werd het gunstig stemmen van een diplomaat, door hem mee te nemen naar een prostituee, zelfs gedoogd.

Maar let op: er stonden strenge straffen op overspel, en zo werd prostitutie gezien. In het zeventiende- en achttiende-eeuwse Den Haag werden prostituees, net als in andere steden, gestraft door ze tentoon te stellen in een kooi, die zó snel werd rond gedraaid dat zij tot vermaak van het gepeupel hun kleren onder kotsten. Dit wrede gebruik werd pas in 1752 afgeschaft.

Het was Napoleon die als eerste zei: reglementeren. Dit betekende dat prostituees geregistreerd moesten worden en bij ziekte thuis moesten blijven. Tussen de twee wereldoorlogen verschenen de eerste ‘massagehuizen’ in Den Haag. Met codes kon je aangeven wat je wilde: Russisch of Frans. Wie Frans was weet ik niet.

Massagesalons
Wederom: in Den Haag waren meer massagesalons dan elders in Nederland. Dat is volgens mij nog steeds zo, maar ik ben geen kenner van het genre. In de jaren 50 begon rond de Poeldijksestraat de prostitutie. Een van de eerste pooiers was ene Karel Verkijk, die met drie vrouwen – Marie Vet, Blonde Frieda en tante Stien – een goed liggende zaak had.

De buren protesteerden hevig. Tot ze in de gaten kregen dat dit een lucratieve business was. Zij zetten, subiet en terstond, moeders achter het raam. De vrouwen hadden kleurrijke bijnamen: de Barones, de Kaketoe, Slapende Aal, Zwarte Handje, Riet de Leugenaar – en de Gaspijp. (wordt vervolgd)

Bron: https://www.ad.nl/den-haag/adieu-bordeel-deel-1~aa5f2cfd/