Redlights.be krijgt gelijk van de rechtbank, concurrent schuldig aan belaging door plaatsen valse seksadvertenties

De correctionele rechtbank heeft Karel V.H. (61) schuldig bevonden aan belaging van de website voor seksadvertenties Redlights.be. De Bomenaar plaatste honderden valse advertenties om de reputatie van Redlights te beschadigen.
Sam Reyntjens
Dinsdag 14 juni 2022 om 14:03

De zaak tegen Karel V.H. (61) uit Boom was aan het rollen gegaan door een onderzoek van Redlights.be, een website waar sekswerkers tegen betaling advertenties kunnen plaatsen. Volgens de uitbaters van de website werden door Karel V.H. honderden nepadvertenties op hun platform geplaatst. Dat leidden ze af uit hun eigen onderzoek en uit het daaropvolgende politieonderzoek waarbij onder meer telefonie en de computers van V.H. onderzocht werden.

“De valse advertenties leverden Redlights.be een heleboel klachten op van klanten die naar onbestaande adressen gestuurd werden, ingingen op de advertentie van een vrouw en bij een man belandden of na het reageren op een advertentie plots belaagd werden met tientallen berichten”, pleitte advocaat Michaël Verhaeghe namens de website. V.H. werd gelinkt aan gelijkaardige websites met seksadvertenties zoals Wandelaars.org of Alibido.net en zou zijn concurrent hebben willen schaden.

V.H. ontkende de advertenties te hebben geplaatst en legde de verantwoordelijkheid bij zijn dochter. De rechtbank is er echter van overtuigd dat de man bewust nepadvertenties geplaatst heeft om het imago van Redlights.be in het gedrang te brengen. Omdat de feiten al van een ruime tijd geleden dateren, oordeelden de rechters dat een eenvoudige schuldigverklaring volstond. V.H. krijgt dus geen celstraf.

Redlights had een schadevergoeding van 22.000 euro geëist, de rechtbank vindt het onmogelijk om die schade correct te berekenen, V.H. werd veroordeeld tot een morele schadevergoeding van 2.000 euro en een materiële van 125 euro.

Bron: https://www.gva.be/cnt/dmf20220614_94453825

Eindhovense bende maandenlang afgeluisterd: ‘Prostituees moesten 500 euro per dag opleveren’

Bron: https://www.ad.nl/eindhoven/eindhovense-bende-maandenlang-afgeluisterd-prostituees-moesten-500-euro-per-dag-opleveren~a4e122a7/

EINDHOVEN – De politie verzamelde een vracht aan bewijsmateriaal met het intensief afluisteren van een bende die vrouwen dwong tot prostitutie. Justitie spreekt van een bijzondere zaak: ‘Dit gaat niet om één of twee slachtoffers, maar een heel netwerk.’

De knal waarmee het arrestatieteam binnenvalt klinkt zó hard dat de bovenburen even denken dat hun eigen voordeur wordt opengebroken. Het is een uur of zes in de ochtend als een arrestatieteam begin februari op de Hoogstraat in Eindhoven binnenvalt bij een voormalige beautysalon.

De benedenverdieping is een paar maanden eerder omgebouwd tot appartement, maar niemand die de man en vrouw kent die door agenten geblinddoekt worden afgevoerd.

Uitzonderlijke zaak

Nu pas wordt in de buurt duidelijk dat de Eindhovenaar (38) door opsporingsdiensten wordt gezien als de spil in een netwerk dat talloze kwetsbare vrouwen zou hebben gedwongen tot prostitutie. Er werden slachtoffers geronseld, adressen voor de prostitutie geregeld en chauffeurs reden de vrouwen rond. In totaal hield de politie acht mensen aan, onder wie ook de partner van de hoofdverdachte en twee Helmonders.

Officier van justitie Janine Kramer, gespecialiseerd in mensenhandel, noemt het een uitzonderlijke zaak: „Normaal heb je te maken met één of twee slachtoffers en een pooier die hen dwingt. Hier lijkt sprake van een echt netwerk waarbinnen iedereen zijn of haar eigen rol had. Het gebeurt niet vaak dat je zo’n hele groep in beeld krijgt.”

Maandenlang afluisteren

De zaak kwam aan het rollen via een tip van de politie in Oost-Nederland over de hoofdverdachte. Door hem, en mogelijk andere verdachten, maandenlang af te luisteren, werd een grote hoeveelheid bewijsmateriaal verzameld. Kramer: „Normaal begint een zaak nadat je tijdens een controle op een sekswerker stuit of dat een slachtoffer zich meldt. In deze zaak startte het onderzoek juist bij de verdachten.”

De hoofdverdachte en zijn partner leidden een leven in luxe. Zij zouden de complete inrichting van hun appartement aan de Hoogstraat contant hebben afgetikt. Hij reed eerst in een Porsche, later in een Audi. Die laatste werd net als allerlei andere luxeartikelen in beslag genomen.

Hoeveel de man aan het prostitueren van zeker tien vrouwen heeft verdiend, kan Kramer nog niet zeggen: „Maar zijn gedachte was dat hij aan elke vrouw netto 500 euro wilde overhouden. Per dag.”

Simpelweg een escortbureau

Volgens de advocaat van de hoofdverdachte, Guy Koppen, loopt de politie in de zaak veel te hard van stapel. Zijn cliënt runde simpelweg een escortbureau. Zwart en zonder vergunning, dat wel. „De politie heeft hem eerder geregeld staande gehouden en dan vertelde hij eerlijk dat hij chauffeurde voor sekswerkers. Maar mensenhandel? Dat is volgens mijn cliënt absoluut onzin.”

Er was volgens Koppen geen sprake van geweld of het innemen van paspoorten en er is geen aangifte gedaan door de vrouwen. Volgens de politie ging het om kwetsbare vrouwen die geen onderdak hadden, de taal niet spraken of een verslaving hadden.

Koppen: „Er wordt een beeld gecreëerd alsof het om allemaal labiele vrouwen ging. Er was bij een enkeling sprake van een verslaving, maar dat zorgde alleen maar voor problemen. Mijn cliënt was daar juist niet naar op zoek.”

Jongens (18) tuigen sekswerker af in hotel Amsterdam: ‘Ik was zo bang, ze bleven maar slaan’

Twee 18-jarige jongens hebben op 28 februari met grof geweld een Roemeense prostituee beroofd in haar hotelkamer in de Vondelstraat. Ze werd met een mes bedreigd en gestoken en ook geschopt en geslagen, zelfs nadat ze was vastgebonden. De buit: 200 euro.

De jongens zijn daags na de zware mishandeling gearresteerd voor poging tot doodslag, wederrechtelijke vrijheidsberoving en diefstal met geweld. Ze zitten nog vast.

Sekswebsite

De Roemeense verbleef sinds anderhalve week in Hotel Blyss aan de Vondelstraat – langs het Vondelpark in Amsterdam-West. Ze bood haar diensten aan op prostitutiewebsite Kinky.nl. Via die site maakte ze een afspraak met een van de jongens. Even voor half negen in de avond sms’te hij: ‘Hey baby, I’m here’. Toen ze hem beneden oppikte, trof ze niet een, maar twee jongens. Ze nam ze allebei mee naar haar kamer.

Daar ging het snel mis, toen ze argwaan kreeg omdat ze de afgesproken 100 euro niet vooruitbetaalden. Toen de vrouw de jongens wegstuurde, trok een van beiden een mes dat hij tegen haar hals zette. ,,Geef me alles wat je hebt,” riep hij. ,,Geef me je geld.” Hij begon meteen te slaan en schoppen.

De sekswerker viel naar eigen zeggen ‘knock-out’ op de grond. Toen ze bijkwam sloegen de mannen nog steeds op haar in. Ze stompten haar in haar gezicht, waardoor haar neus brak, en verspreid over haar lichaam. Ze liep een snijwond in haar hand op toen ze het mes afweerde.

De eerste aanvaller pakte een kabel die in de kamer lag, en probeerde haar te wurgen, maar ze kon zich losrukken. De jongen bond haar handen vast, waarna ze opnieuw klappen kreeg. ,,Ik was zo bang,” zou ze de politie naderhand vertellen. ,,Toen ik vastgebonden zat, bleven ze door slaan. In mijn gezicht, mijn armen, mijn hele lichaam. Mijn neus begon ook te bloeden en mijn tand is door mijn lip geslagen.”

Vier briefjes van 50

Uiteindelijk vluchtten de jongens met vier briefjes van 50 euro, een Louis Vuitton-tas, de identiteitskaart en het hotelpasje van de vrouw.

De politie trof haar in paniek en vol verwondingen in de hotellobby, met een dichtgeslagen rechteroog, een bloedneus, een opgezwollen gezicht en een striem in haar hals. Op haar hotelkamer lagen een fles glijmiddel en tientallen condooms.

Doordat de jongens hun telefoons nog gebruikten, ook de telefoon waarmee een van hen contact had gehad met de vrouw, kon de recherche ze eenvoudig opsporen. In een afgeluisterd gesprek boekte een van de jongens onder zijn eigen naam een hotel.

Hij stond al in de politiesystemen vanwege een straatroof, gepleegd samen met de jongen die ook nu zijn mededader bleek. Ze werden herkend op de beelden van bewakingscamera’s van Hotel Blyss. Een observatieteam trof ze daags na de roof om twee uur in de middag in de Amsterdamse binnenstad. Ze werden op het Centraal Station in een trein gearresteerd.
Mes, cocaïne en wiet

Een van de twee verdachten had een mes in zijn zak, waarin ook zakjes cocaïne en wiet werden gevonden. Hij had daarnaast meerdere bankpassen bij zich, op naam van een ander, én 2285 euro contant geld.

De jongens en hun merkkleding zijn duidelijk te herkennen op de bewakingsbeelden van Hotel Blyss van de avond van maandag 28 februari. Allebei wonen ze in Zuid-Holland. Hun namen zijn bij Het Parool bekend, maar vanwege hun leeftijd vermelden we geen initialen. Allebei beriepen ze zich tijdens verhoren op hun zwijgrecht.

Advocaat Willem van Vliet van beide verdachten geeft geen commentaar.

Reclame voor sekswerk binnenkort niet meer strafbaar: “Belangrijke stap in strijd tegen misbruik en mensenhandel”

Bron: https://www.gva.be

Dinsdagmiddag schaarden alle meerderheidspartijen zich in de kamercommissie Justitie achter de hervorming van het seksueel strafrecht. Een belangrijk onderdeel van de tekst gaat over de decriminalisering van sekswerk en aanverwante diensten. Hoewel prostitutie op zich niet strafbaar is, zijn chauffeurs, boekhouders of advertentieplatformen rond sekswerk dat momenteel nog wel. Daar komt verandering in met het oog op een betere aanpak van mensenhandel en seksuele uitbuiting.
David Van Turnhout
Woensdag 16 februari 2022 om 05:00

“Dit is een belangrijke stap”, zegt kamerlid Ben Segers (Vooruit). “Het is gedaan met de problemen voor zelfstandige sekswerkers wanneer ze willen samenwerken met derde partijen. Bovendien hebben we er voor gezorgd dat gedwongen sekswerk niet onder de radar verdwijnt, en dat is een goede zaak”, klinkt het. Segers benadrukt dat het wetsvoorstel niet alleen focust op erkenning voor sekswerkers, maar ook meer mogelijkheden creëert om seksuele uitbuiting en mensenhandel actiever op te sporen en tegen te gaan.

Voordien werkten onder meer advertentieplatformen in een grijze zone. Ze werden wel gedoogd, maar verder kon de overheid hen geen regels opleggen of gedragscodes met hen afspreken omwille van die illegaliteit. “Door deze diensten uit het strafrecht te halen, kunnen we dergelijke websites eindelijk good practices opleggen en akkoorden sluiten”, aldus Segers.
“Door in te zetten op sensibilisering willen we klanten wegwijs maken in verantwoordelijk sekswerk”, legt Ben Segers (Vooruit) uit.

“Door in te zetten op sensibilisering willen we klanten wegwijs maken in verantwoordelijk sekswerk”, legt Ben Segers (Vooruit) uit. — © Bob Van Mol

Bij minister van Justitie Vincent Van Quickenborne klinkt een gelijkaardige boodschap. “Door het decriminaliseren van sekswerk, zal er een duidelijk onderscheid kunnen gemaakt worden met illegale praktijken zoals mensenhandel en andere vormen van misbruik.” De invoering van een nieuwe bepaling, ‘misbruik van prostitutie’, zal het mogelijk maken streng op te treden tegen wantoestanden in sekswerk.

De straffen hierop zijn één tot vijf jaar gevangenis en boetes van 500 tot 25.000 euro, afhankelijk van de aard van het misdrijf en het aantal slachtoffers.

Good Practices

Er bestaan intussen al heel wat voorbeelden van wat websites kunnen doen om misbruik en mensenhandel te bestrijden. Zo speurt advertentiewebsite Redlights.be actief naar berichten die wijzen op mogelijke wantoestanden. Reclame voor seks zonder condoom bijvoorbeeld, wijst in veel gevallen op misbruik of dwang. Naast actieve opsporing door de operatoren zelf, kunnen klanten of bezoekers van de site dit melden via een knop.

Redlights werkt ook samen met Child Focus in de strijd tegen prostitutie met minderjarigen. Wie via Redlights op zoek gaat naar een sekswerker, krijgt eerst een pop-up met een meisje te zien. Om verder te kunnen surfen, moeten bezoekers aangeven of het om een meerderjarige of minderjarige persoon gaat. De nadruk ligt daarbij vooral op sensibilisering.

“Momenteel gebeurt dit allemaal vrijwillig”, zegt Segers. “Maar niet elke website doet dergelijke inspanningen. Door dit in een wet te gieten, zullen we deze ingrepen binnenkort kunnen eisen van elk online platform dat reclame maakt voor seksuele diensten. Door in te zetten op sensibilisering willen we klanten wegwijs maken in verantwoordelijk sekswerk en misbruik zo veel mogelijk aanpakken.”

Wet tegen mensenhandel in Ierland faciliteert juist misbruik van sekswerkers, stelt Amnesty International

Een Ierse wet uit 2017 die was bedoeld om slachtoffers van mensenhandel en sekswerkers te beschermen tegen uitbuiting doet in de praktijk juist het tegenovergestelde. De wet faciliteert misbruik van sekswerkers en de Ierse staat laat het nu na om hen te beschermen tegen geweld, zo blijkt uit een nieuw rapport van Amnesty International.

Het rapport “We live within a violent system”: Structural violence against sex workers in Ireland laat zien hoe de criminalisering van bepaalde aspecten van sekswerk de sekswerkers dwingt meer risico’s te nemen om de politie te ontwijken. Hierdoor lopen zij juist meer gevaar.

Sinds 2017 staat in het Ierse wetboek van Strafrecht dat het kopen van seks strafbaar is. Ook werden de straffen voor bordeeleigenaren aanzienlijk verhoogd. Wanneer er twee of meer sekswerkers seksuele diensten verkopen vanuit hetzelfde pand kan de eigenaar een boete van 5.000 euro krijgen of een gevangenisstraf van maximaal 12 maanden.

Wetten vergroten kans op misbruik

‘Wetten die bedoeld zijn om sekswerkers te beschermen, zorgen voor een groter risico op misbruik en geweld, waaronder verkrachting en fysieke aanvallen’, zegt Colm O’Gorman van Amnesty Ierland. Dit is wat sekswerkers ons vertellen over de daadwerkelijke impact van de wet van 2017. De Ierse regering moet naar hen gaan luisteren.’

De meerderheid van de sekswerkers die voor het onderzoek zijn geïnterviewd, wil dat sekswerk in Ierland volledig wordt gedecriminaliseerd, inclusief het kopen van seks. Ze zeiden ook dat het delen van een ruimte met andere sekswerkers helpt om hun veiligheid te vergroten en het potentiële risico op geweld juist beperkt.

Een sekswerker vertelde Amnesty International: ‘Een-op-een, een vrouw met een man, we maken geen schijn van kans. We hebben nog een meisje nodig. Ze kan horen wat er gebeurt… Maar om alleen te zijn, is het erg gevaarlijk.’

Een andere sekswerker vertelde Amnesty International: ‘Op een nacht liep ik door een doodlopende en afgelegen straat, dus [als er iets gebeurde] zou ik niet gevonden worden door de Gardaí [Ierse politie]… ze konden niet langs de plek rijden waar we waren. Maar tegelijkertijd had ik geen ontsnappingsroute als er iets mis zou gaan [met de klant]… En dat was een heel direct gevolg van de aanwezigheid van de politie daar die juist naar klanten zocht.’

Sociaal stigma

Het onderzoek laat ook zien dat sekswerkers zorgen hebben over het sociale stigma dat wordt versterkt door het strafrecht en dat zij een groot gebrek hebben aan vertrouwen in de politie.

De overgrote meerderheid van de geïnterviewde sekswerkers gaf aan ooit geweld te hebben ervaren tijdens het verrichten van sekswerk. Maar sekswerkers gaven ook aan bang te zijn voor de politie. Eén van de redenen die werden aangevoerd om geen contact met de politie te zoeken als ze geweld meemaakten, was de overtuiging dat er geen actie zou worden ondernomen. Bovendien zijn ze bang voor intimidatie of geweld door de Gardaí. Ze vrezen bijvoorbeeld dat hun huisbazen op de hoogte kunnen worden gesteld of het doelwit zouden worden van de politie, wat zou kunnen leiden tot huisuitzetting en dakloosheid.

Politie: ‘Een bedreiging, geen schild’

Een sekswerker vertelde Amnesty International: ‘Ik zie de Gardaí meer als een bedreiging dan als een schild.’ Een andere sekswerker vertelde Amnesty International: ‘Het moet 100 procent gedecriminaliseerd worden. Als dat niet het geval is, ben ik bang om aangifte te doen bij de politie of anderen. In elk ander bedrijf, als er slechte klanten zijn, als er iets met je gebeurt, kun je de politie bellen… Het gaat meer om het creëren van een veiligere omgeving voor ons.’

Sekswerkers met een migratieachtergrond aarzelen nog meer om contact op te nemen met de politie vanwege hun immigratiestatus of omdat ze bang zijn dat hun werk invloed kan hebben op de mogelijkheid om het Ierse staatsburgerschap aan te vragen. Een migrantensekswerker vertelde Amnesty International: ‘De enige keer dat ik de politie zou bellen, zou zijn als ik stervende op de vloer lag. (…) Persoonlijk loop ik liever risico bij een cliënt dan bij een politieagent.’

Voor veel van de geïnterviewden draagt ​​de criminalisering van betalen voor seks bij aan de toch al grote maatschappelijke stigmatisering en discriminatie die zij ervaren op andere gronden, zoals ras, etniciteit, geslacht, genderidentiteit, handicap, drugsgebruik, dakloosheid of migrantenstatus.

Het onderzoek benadrukt het gebrek aan gegevens over de ervaringen van sekswerkers en de afhankelijkheid van de overheid van verouderd en gebrekkig onderzoek dat mensenhandel voor seksuele uitbuiting verwart met sekswerk. Het benadrukt ook dat de staat sekswerkers onvoldoende heeft geraadpleegd bij het opstellen van de wet van 2017.

De Ierse regering voert momenteel een herziening uit van de zogenaamde Criminal Law (Sexual Offences) Act 2017 en deze keer willen sekswerkers dat hun stem wordt gehoord.

‘De herziening van de wet is een cruciale kans om ervoor te zorgen dat sekswerkers daadwerkelijk worden beschermd’, zegt Colm O’Gorman. ‘Maar als dit moet gebeuren, moeten sekswerkers zelf op een zinvolle manier worden geraadpleegd, zodat hun ervaringen de wetten en het beleid kunnen vormen die bedoeld zijn om hen te beschermen.’

Peiling uitgevoerd door Amnesty International in december 2021 laten zien dat 70 procent van de mensen in Ierland vindt dat sekswerkers moeten worden geraadpleegd over elke wet die hen rechtstreeks raakt, terwijl 73 procent vindt dat sekswerkers het recht hebben om beslissingen te nemen over hun lichaam en leven.

Bron: Amnesty.nl

Bedrijven in Belgische prostitutiesector in zware problemen omdat klanten niet met bankkaart willen betalen

Bedrijven in de prostitutie klagen erover dat ze geen rekening kunnen openen bij een bank. Ze halen hun gelijk voor de rechtbank, maar daarmee is hun probleem niet opgelost. Zeker omdat klanten absoluut cash willen betalen, en de herkomst van het geld van bedrijven in de prostitutiesector dus moeilijk te achterhalen is.

“Onze rekening bij ING België is al twee maanden geblokkeerd”, zegt een uitbater van 72 panden voor prostitutie in Antwerpen. “We hebben de bank voor de rechter gesleept. Het gekke is dat we in Nederland ook klant zijn bij ING, en daar is er geen probleem. Want in Nederland is prostitutie maatschappelijk meer aanvaard, en betalen de klanten met ­Bancontact.”

De uitbater heeft nu een rechtszaak aangespannen tegen ING België. Hij heeft extra moed gekregen omdat drie andere ­Antwerpse verhuurders van panden voor prostitutie, die geen rekening meer kregen van ING ­België, gelijk hebben gekregen voor de rechtbank. Een kortgedingrechter in Antwerpen heeft de bank bevolen om de rekeningen van de drie verhuurders niet langer te blokkeren. ING gaat in beroep, maar moet de rekeningen voorlopig wel vrijgeven.

Belgische staat veroordeeld

En vorige maand won het bedrijf Azure, dat dertien panden voor prostitutie verhuurt in ­Antwerpen, een rechtszaak tegen de ­Belgische staat, omdat er nog steeds geen basisbankdienst is. Die dienst moet ervoor zorgen dat elke onderneming die niet van witwassen wordt verdacht, een rekening kan openen bij een bank. De Belgische staat moet een schadevergoeding van 2.500 euro betalen aan Azure, maar federaal minister van Economie ­Pierre-Yves Dermagne (PS) gaat in beroep tegen die beslissing. Azure mag dan wel gelijk hebben gekregen voor de rechtbank, maar haar probleem is niet opgelost.

“De Belgische staat verplicht bedrijven om een bankrekening te hebben om zaken te kunnen doen, maar langs de andere kant is er nog altijd geen wettelijke garantie dat een goedmenende onderneming een bankrekening krijgt”, zegt Werner van Bertem, juridisch adviseur van Azure. “Azure heeft bij verschillende banken geprobeerd om een rekening te krijgen, maar vangt telkens bot. Het bedrijf heeft daar van 2006 tot 2019 nochtans nooit problemen mee gehad. Maar de Europese antiwitwasregelgeving is verstrengd. Als er geld staat op een bankrekening dat witgewassen blijkt te zijn, kan de bank medeverantwoordelijk worden gesteld en een fikse boete krijgen. Alleen kan een prostitutiebedrijf er toch ook niet aan doen dat het geld in de sector vooral cash binnenkomt. Klanten willen nu eenmaal niet graag dat een prostitutiebezoek af te lezen is van hun digitale rekeningafschrift.”

“Het is helemaal onfair dat banken niet eens de moeite doen om te onderzoeken of het geld van een bedrijf in de prostitutie uit een betrouwbare bron komt”, zegt Werner van Bertem. “Ze willen gewoon die kosten niet maken. In Nederland is dat probleem veel kleiner dan in België. Zelfs als klanten van prostituees in ­Nederland met cash geld betalen, is er op zich geen probleem, omdat banken in Nederland een bestaande klantenrelatie niet zonder grondige reden kunnen opzeggen. In België kan dat wel.”

Werner van Bertem wil om juridische redenen niet zeggen hoe Azure nu te werk gaat. “Maar het is wel duidelijk dat de sector uit de economie wordt geduwd”, zegt hij. “Azure heeft geen rekening om personeel, water- en energiekosten, de verzekeringen en allerlei andere dingen te betalen. ­Azure kan daar ook geen privérekening voor openen, want daarmee mag je geen bedrijfsuitgaven doen. Het bedrijf kan wel betalingen doen met het cash geld dat er is, maar cash betalingen zijn in België wettelijk maar mogelijk tot 3.000 euro.”

Antiwitwaswetgeving

Bankenfederatie Febelfin bevestigt dat er klachten zijn van bedrijven die geen toegang hebben tot een zichtrekening bij een bank. “Maar we hebben recent geen concrete klachten gekregen op sectorniveau van prostitutiebedrijven”, zegt Isabelle ­Marchand, woordvoerder van ­Febelfin. “Het lijkt ons verregaand om in het algemeen te stellen dat banken prostitutiebedrijven weigeren.”

Febelfin verwijst wel naar de strenge antiwitwaswetgeving. “Banken moeten begrijpen wat de herkomst is van geld dat op de rekeningen wordt gestort”, zegt ­Isabelle Marchand. “Het gebruik van cash is moeilijker met die regels te verenigen, omdat de ­herkomst van het geld dan moeilijker te achterhalen is. Daarom raden we de sector aan om klanten digitaal te laten betalen.”

Febelfin benadrukt ook dat het wacht op de uitvoeringsbesluiten van de basisbankdienst, die door de federale regering worden uitgewerkt. Maar die dienst zou er pas tegen deze zomer zijn.

Bron: gva.be

Honderden nep-advertenties op bekende advertentiesites, die er op uit zijn om je op te lichten

Op meerdere websites waar sekswerkers adverteren, staan ook advertenties die niet echt zijn. Vele hiervan zitten mensen achter die er op uit zijn om jou op te lichten. En ze komen er vaak mee weg omdat er weinig aangifte wordt gedaan, omdat klanten zich schamen. Dit loopt volgens getuigenverklaringen soms op tot duizenden euro’s en zijn er honderden van dit soort advertenties.

Ten minste 300 advertenties zijn online die gebruikt worden voor oplichting, zo stellen de onderzoeksjournalisten van Pointer. Ze zien hetzelfde telefoonnummer bij verschillende personen die in compleet andere woonplaatsen adverteren. En veel foto’s blijken gestolen te zijn van Instagram of van andere sekswerkers die niet in Nederland actief zijn. Er wordt gevraagd om een vooruit betaling, bijvoorbeeld via Tikkie of door middel van online cadeaubonnen. Maar de daadwerkelijke afspraak komt er nooit.

Aangifte wordt er nauwelijks gedaan. De schaamte is groot, zowel over het feit dat ze sekswerkers bezoeken als dat ze ‘erin getrapt’ zijn. Op fora worden dit soort ervaringen wel gedeeld, maar de verschillende instanties horen er nauwelijks iets over. Het blijkt ook erg eenvoudig te zijn om een fake-advertentie aan te maken.

Gevolgen voor klant, maar ook voor de eerlijke sekswerker

De nare gevolgen zijn niet alleen voor de klanten, maar ook voor de sekswerkers die wel eerlijk hun diensten aanbieden. Het wanttrouwen groeit bij de potentiele klanten, zo stelt sekswerker Foxxy: “Mijn klanten vertrouwen de sekswerkers minder. Ze haken af, omdat ze negatieve ervaringen hebben met nepadvertenties.”

De enkele meldingen van oplichting bij de politie zijn complex om op te lossen: “Een vals profiel is eveneens discutabel: het is voor te stellen dat je je niet onder je eigen naam bekend maakt in deze branche.”

Midhold, de eigenaar van advertentiewebsites Kinky.nl en Sexjobs.nl zegt dat nepprofielen gelijk van de site af worden gehaald en roept op aan gedupeerden om bij fraude dit te meldden: “We behandelen alles uiteraard discreet en anoniem. Bij een valide melding nemen wij natuurlijk direct passende maatregelen. Zo wordt elke vorm van oplichting op onze sites die bij ons kenbaar wordt gemaakt, actief gemeld bij de politie.”

Halsema houdt alle opties voor erotisch centrum Amsterdam open: “Wordt geen seks-Disneyland”

Voor de zomer moeten er nog twee of drie mogelijke locaties overblijven voor de komst van een erotisch centrum dat de Wallen moet gaan ontlasten. Nu zijn dat er nog acht waar sommige Amsterdammers nu al tegen te hoop lopen.

Vooral in Oost en Zuidoost liet men al van zich horen. Zo vrezen bewoners van Zuidoost voor hun veiligheid die volgens hen toch al onder druk staat. Partijen als de SP, DENK, BIJ1, de ChristenUnie en het CDA vielen hen vanmiddag in de raad bij; zij vinden dat het erotisch centrum sowieso niet in Zuidoost moet komen.

Burgemeester Halsema probeerde de zorgen weg te nemen door er nogmaals op te wijzen dat zo’n centrum niet tot overlast of extra criminaliteit mag leiden, al begreep ze dat waarschijnlijk niemand de komst van zo’n centrum juichend zal ontvangen: “Het is natuurlijk ook heel erg afhankelijk hoe het ingekleed wordt. Of het een gribus afwerk-hotel wordt, wat bepaald niet de bedoeling is, of toch een veel mooier aangekleed, beter functionerend erotisch centrum.”

CDA-raadslid Diederik Boomsma viel nogal over een passage uit de brief van Halsema aan de raad waarin staat dat het “een plaats kan zijn waar seksualiteit, erotiek, diversiteit en inclusiviteit wordt verwelkomd en gevierd”.

Boomsma: “Om nou te zeggen dat betaalde seks iets is dat je moet ‘vieren’?! Nee. Dat vind ik echt een volkomen verkeerde afslag. Mensen in de wijk willen dat ook helemaal niet vieren, zien dat niet als een verrijking.”

De CDA’er zei te vrezen voor een nieuw “seks-Disneyland”, maar die vrees is volgens Halsema dus ongegrond: “Het moet een breed en hoogwaardig erotisch centrum worden, waar niet het sekswerk maar de seksualiteit gevierd wordt.”

Kijken, kijken – en niet kopen

Over de zorgen in de woonwijken zei ze dat dat een van de graadmeters is in de nu lopende onderzoeken: “Er zal niet alleen gekeken worden naar inpasbaarheid en ruimtelijke criteria noem maar op, maar ook sociaal maatschappelijke effecten, net zoals de kwetsbaarheid van de bevolking of wat het betekent voor de bevolking die bijvoorbeeld al meer voorzieningen daar kent die effect hebben op het welzijn. Natuurlijk zal daar naar gekeken worden en natuurlijk zal daar rekening mee gehouden worden.”

Ook waren er kritische vragen over de veiligheid niet zozeer in, maar rondom zo’n erotisch centrum. Halsema verwacht op dat punt veel veel van “de centraal beveiligde ingang” en het feit dat er geen ramen meer zijn aan de straatkant, zoals op de Wallen: “Waar het toch vaak kijken, kijken is – en niet kopen.”

Bron: at5.nl

Assen heeft beter zicht op prostitutie en wil het nu in goede banen leiden

De gemeente Assen heeft het toezicht op prostitutie in de stad het afgelopen anderhalf jaar verbeterd, maar is er nog niet in geslaagd om de sector beter in goede banen te leiden. Daar wordt in de toekomst nog harder aan gewerkt.

In 2019 heeft Assen het prostitutiebeleid aangescherpt zodat het beter aansluit op de veranderende markt waarbij steeds meer sekswerkers de traditionele raam- en clubprostitutie verruilen voor werken vanuit huis. De gemeente verzocht alle zelfstandige sekswerkers om zich te laten ‘erkennen’ via een gesprek. Dat houdt in dat de gemeente op de hoogte is van de thuisprostitutie.

Een sekswerker kan tijdens zo’n gesprek medische checks en hulp krijgen bij eventuele psychische problemen. Ook wordt een uitstapprogramma besproken. Wanneer een sekswerker uit de branche wil stappen, kan diegene daarbij begeleid worden.

Zuid-Amerikaanse sekswerkers

Het vernieuwde prostitutiebeleid is na anderhalf jaar geëvalueerd. De gemeente laat weten dat ze door het beleid beter zicht hebben gekregen op de sector.

“Sekswerkers werven hun klanten vooral met advertenties op internet en in appgroepen. De advertenties op internet hebben een groot verloop. Per dag varieert het aantal sekswerkers dat diensten aanbiedt in Assen, tussen de 4 en de 15. Over een periode van 15 maanden zien we dat er 280 unieke advertenties van sekswerkers in Assen zijn geweest”, schrijft de gemeente.

In 2019 adverteerden voornamelijk Nederlandse vrouwen in Assen. Opvallend is dat het aantal Zuid-Amerikaanse sekswerkers het afgelopen anderhalf jaar flink is toegenomen. Deze toename is niet uitzonderlijk voor Assen, maar speelt in de hele provincie. In 39 procent van de advertenties in Drenthe ging het om een Zuid-Amerikaanse sekswerker.

Niet open voor contact

“Buitenlandse sekswerkers zijn over het algemeen voor korte tijd actief in de gemeente. Het zijn geen inwoners van Assen, zij huren woningen als werkplek”, stelt de gemeente.

Dit wordt ook wel ‘carrouselprostitutie’ genoemd, een landelijk bekend fenomeen. Bij deze vorm van illegale prostitutie is het risico op mensenhandel aanwezig, want de sekswerkers staan niet ingeschreven in Assen. De gemeente en de politie werken samen om deze vorm van prostitutie te voorkomen.

In de afgelopen anderhalf jaar heeft de gemeente via sms of mail contact gelegd met alle sekswerkers die in Assen adverteerden, om ze te kunnen erkennen. Er zijn toen vier erkenningsaanvragen binnengekomen, maar die hebben niet geleid tot een erkenningsgesprek. De sekswerkers waren na aanmelding niet meer bereikbaar voor een gesprek.

“We hadden ingeschat dat de doelgroep niet direct open zou staan voor een contact met de overheid. In de praktijk blijkt dit dus ook te kloppen”, licht de gemeente toe.

Corona grote impact

Hoewel de gemeente dus een beter zicht heeft op de sector, is het niet gelukt om het aantal sekswerkers beter te reguleren door middel van de erkenning. Desondanks wil de gemeente niet afstappen van de erkenning. De gemeente Assen benadrukt dat de impact van de coronamaatregelen zodanig groot is voor de prostitutiebranche, dat er nog niet voldoende ervaring is opgedaan met het vastleggen van de erkenning.

De komende tijd wordt gekeken hoe Assen alsnog in contact kan komen met de sekswerkers en hoe dit contact verbeterd kan worden. Een centraal informatiepunt en contact via brancheorganisaties zijn mogelijkheden die worden onderzocht.

Ook ligt er een voorstel voor de twaalf Drentse gemeenten dat het mogelijk maakt een eenduidig prostitutiebeleid in Drenthe in te voeren. Hierbij baseren de gemeenten zich op een onderzoek van het Regionaal Informatie en Expertise Centrum (RIEC) Noord, een organisatie die zich inzet voor bewustwording van onder andere mensenhandel.

Bron: rtvdrenthe.nl