Het ministerie van Justitie en Veiligheid start vandaag een campagne met de titel ‘Niet alles is wat het lijkt’ om nieuwe wetgeving uit te leggen. Vanaf 1 januari 2022 ben je namelijk strafbaar als je een dienst afneemt van een sekswerker waarbij je dwang vermoed.

De campagne loopt tot en met 31 januari 2022 en zal met o.a. de onderstaande video’s onder de aandacht gebracht worden. Via deze link is te lezen wat de overheid ziet als signalen van mensenhandel.

Daarnaast wordt aangeraden om vooraf informatie in te winnen voor veilig afspreken met een sekswerker. Zo raad de Rijksoverheid onder andere aan om reviews te lezen.

Video’s van Rijksoverheid campagne ‘Niet alles is wat het lijkt’

De gemeente Den Haag gaat sekswerk volledig decriminaliseren en sekswerkers meer betrekken bij beleid dat hen aangaat. Dat heeft de gemeenteraad besloten door een motie van D66, Haagse Stadspartij, GroenLinks en PVV te steunen.

Met het besluit voegt Den Haag zich bij andere grote steden in hun oproep aan de Tweede Kamer om sekswerkers te zien als normale mensen die hun werk proberen te doen. “In Den Haag gaat het al lang over sekswerk, maar de discussie bleef vooral hangen op waar de sekswerkers heen moeten, en niet over de veiligheid, gezondheid en arbeidsomstandigheden van deze mensen”, zegt gemeenteraadslid Marije Mostert van D66.

“Het belangrijkste is dat sekswerkers veilig hun werk kunnen doen, ongeacht de locatie”. D66 vind daarom ook dat sekswerkers meer betrokken moeten worden bij het beleid. “Zij weten zelf het beste waar zij behoefte aan hebben”.

Normaal beroep

De aangenomen motie riep verder op om sekswerk te decriminaliseren door een stevige lobby richting de landelijke overheid te starten. “We zien sekswerk nu als iets dat half-illegaal is, wat uitbuiting en chantage in de hand werkt en waardoor sekswerkers uiteindelijk alleen maar onveiliger, ongezonder en kwetsbaarder zijn. Door sekswerk te decriminaliseren accepteren we het als een normaal beroep. Dat is de beste manier om deze mannen en vrouwen te beschermen.”

Bron: Zoetermeersdagblad.nl

Documentairemaakster Sahar Meradji (37) volgt in de nieuwe documentaireserie Seksengelen vier vrouwelijke sekswerkers. Lolita (27), Emma (27), Moira (30) en Linda (30) geven een kijkje in zowel hun werk als privéleven. Ze willen het taboe rondom sekswerk doorbreken door het echte verhaal te vertellen.

Hoe is het idee voor deze serie ontstaan?

„Eén van de hoofdpersonages in mijn vorige serie Verdoofd, werkte in de prostitutie. Er kwamen veel vriendinnen en collega’s van haar over de vloer die hetzelfde werk deden. Zij stonden er allemaal heel anders in dan ik had verwacht, heel open en vrij. Dat vond ik bijzonder. Negen van de tien keer hoor je verhalen over hoe slecht dit werk voor een vrouw is en dat ze het uit financiële nood zouden doen, maar er zijn veel vrouwen die dit werk vrijwillig doen. Ik denk dat ik ergens ook een vooroordeel had. Ik dacht dat er een louche sfeer zou hangen. Daarnaast vroeg ik mij vooral af hoe een vrouw dit werk zou kunnen doen.”

Zie je het als jouw taak om die vooroordelen te ontkrachten?

„Ik vind het vooral belangrijk dat Nederlanders een echt verhaal te zien krijgen. Voordat ze hun oordeel vellen, moeten ze zien wat het werk precies inhoudt. Wie zijn deze vrouwen en hoe ziet hun leven eruit? Of de kijkers besluiten om zich vast te houden aan de vooroordelen of dat ze andere inzichten krijgen, is niet aan mij. Daar heb ik geen verwachtingen bij.”

„Over het algemeen gaan alle series die ik maak over ‘donkere’ onderwerpen. Alles wat net buiten het gewone valt of op het randje hangt, vind ik interessant. Waar die interesse precies vandaan komt, durf ik niet te zeggen. Er zit goed en fout in mensen en ik vind het interessant om dat te onderzoeken. Daar waar goed en fout bij elkaar komen, is een plek waar ik mij heel erg op mijn gemak voel.”

Hoe heb je het aangepakt?

„Ik heb eerst samen met een onderzoeker vijfhonderd verschillende sekswerkers gesproken. Veel vrouwen durfden niet uit de anonimiteit te stappen. Er waren ook vrouwen die het wel wilden, maar waarbij ik het niet zag zitten. De serie is volledig gebouwd op mijn connectie met de personages. Als de klik er niet, is kun je niet drie maanden, want zo lang hebben we gefilmd, intensief met elkaar optrekken. De vrouwen die wel wilden meewerken, hebben het gevoel geen stem meer te hebben in de samenleving. Dat vond ik pijnlijk om te horen. Het is een legaal beroep. Ik heb gehoord dat sommigen geen bankrekening kunnen openen of een huis kunnen krijgen.”

Je hebt ook gefilmd terwijl de vrouwen aan het werk waren. Vond je dat niet ongemakkelijk?

„Je staat erbij wanneer iemand seks heeft, maar je ziet ook het menselijke contact. Het is zoveel meer dan alleen seks. Het is een vorm van affectie. Juist omdat het zo normaal was, voelde ik mij op mijn gemak. Ik vroeg mij wel continu af: zou ik dit kunnen? Het verwondert mij hoe de één dit werk wel kan doen en de ander niet. In de serie is ook goed te zien dat de vrouwen heel uiteenlopende levens hebben. De één heeft kinderen en de ander werkt ernaast nog als kunstenares. Eén ding hebben ze in ieder geval gemeen: ze willen begrepen worden.”

Bron: https://www.telegraaf.nl/vrouw/2075795576/sahar-maakt-docu-over-sekswerkers-veel-vrouwen-doen-dit-werk-vrijwillig

Het Nijmeegse college stelt naar aanleiding van een aangenomen motie uit januari voor eenmalig nieuwe pasjes te verstrekken aan straatsekswerkers in Nijmegen die nog geen pasje hebben dat toegang geeft tot de voorzieningen van de tippelzone aan de Nieuwe Marktstraat. De insteek van de motie van PvdA en GroenLinks was dat de tippelzone open blijft en dat straatsekswerkers die regelmatig in Nijmegen zonder pasje op straat werken en bekend zijn bij de officiële instanties toegang krijgen tot de tippelzone en de plaatselijke ‘huiskamer’ zodat ze veilig kunnen werken. De partijen geven aan ontevreden te zijn met het voorstel van het college.

Alleen pasjes voor huidige straatsekswerkers

Het college werkte vier verschillende scenario’s uit, maar geeft de voorkeur aan een scenario waarbij alleen pasjes afgegeven worden aan straatsekswerkers die al minimaal twee jaar bij de zorgverlening in beeld zijn. Eén keer per twee jaar worden alle registraties dan weer vernieuwd, om te voorkomen dat rechten in stand blijven waarvan geen gebruik meer wordt gemaakt. “We zetten hiermee het beleid voort dat we al in 2007 begonnen zijn en waartegen nooit bezwaren zijn gemaakt, ook niet door vrouwen die destijds geen pasje kregen. Bovendien staan zo beheersbaarheid, veiligheid van de vrouwen en een goede zorgverlening centraal.”

Nieuwe aanwas voorkomen

Het college geeft aan samen met partners de opvatting te delen dat het belangrijk is om te voorkomen dat Nijmegen de tippelzone wordt voor heel Nederland en om te voorkomen dat er bij voortdurend nieuwe aanwas bijkomt. “We zijn niet zo machtig dat we deze dames hiervan kunnen weerhouden”, zegt wethouder Grete Visser (D66). “Het uiteindelijke doel is dat iedereen een zo fijn mogelijk leven leidt. We hopen dat we er op deze manier voor zorgen dat de sekswerkers in kwestie in de geboden zorg komen en uiteindelijk kiezen voor een ander manier van leven. Ik denk dat we allemaal wel vinden dat dit niet de meest mooie manier van leven en je geld verdienen is.”

“Niet eens met uitgangspunten”

Indieners van de motie Quirijn Lokker (GroenLinks) en Charlotte Brand (PvdA) zijn teleurgesteld in deze reactie van het college. “Het scenario dat het college voorstelt, is eigenlijk een voortzetting van de eerdere inzet van het college”, zegt Lokker. “Wij zijn het niet eens met die uitgangspunten van het richten op uitstroom en een uitsterfbeleid met sluiting van de tippelzone op termijn. Dat is wat er gebeurt als je eenmalig nieuwe pasjes uitdeelt en wacht tot er steeds minder van die mensen van de pasjes gebruikmaken. Het uitgangspunt zou de gezondheid en veiligheid van de straatsekswerkers moeten zijn.”

Opnieuw in gesprek

GroenLinks en PvdA gaan daarom de brief van het college op de agenda van de gemeenteraad zetten om er opnieuw over te spreken met andere partijen en het college. “Ik denk dat het belangrijk is dat we als raad helder moeten zijn in onze uitgangspunten en dat die uitgangspunten ook onder het beleid moeten komen te liggen”, zegt Lokker. “Voor mijn gevoel waren we daar eind vorig jaar al uit met het college, dat aangegeven heeft niet tot sluiting van de tippelzone over te gaan als de raad daar niet achter staat, maar dat blijkt nu dus toch niet zo te zijn. We daarnaast ook benieuwd of er door het college gesproken is met sekswerkers en belangenverenigingen, want dat is wel waar we toe opgeroepen hadden.”

Bron: rn7.nl

In Istanbul is één wijk beroemd voor de vele bordelen: Beyoğlu. Geopend in het tijdperk van de Ottomaanse sultan Abdülhamit II, was de wijk naar schatting goed voor 18 bordelen en 120 dames van plezier. Bij de start van de corona-pandemie zijn alle bordelen gesloten door de overheid en nu is het plan om er een ‘culturele zone’ van te maken.

De burgemeester van het district, Haydar Ali Yıldız, meldde dit 20 december in een persconferentie nabij de drie straten. De meeste panden in de betreffende straten zijn eigendom van de erfgenamen van zakenvrouw Matild Manukyan, die tientallen gebouwen bezitten in Istanbul. Volgens de berichten zouden de erfgenamen zelf de kosten gaan dragen voor de vernieuwing.

Het is het einde van een tijdperk, het eerste bordeel werd in de laatste periode van het Ottomaanse rijk al geopend onder het bewind van sultan Abdülhamit II met als doel om “de Europeanen die in Beyoğlu wonen te dienen” aan het einde van de 19e eeuw.

Bugün @BeyogluBld Başkanı @haydaraliyildiz gazetecileri Zürafa Sokak’a götürerek kültürel dönüşüm projesini açıkladı. Ayrıntıları yarın Aydınlık’ta yayımlayacağız. pic.twitter.com/iArmz0iZQR

— Mustafa İlker Yücel (@ilkeryucell) December 20, 2021